MIJN WEG

Er werden mij dingen verteld en leefde er helemaal naar toe. Ik zou een relatie krijgen met haar dochter. Zij was mijn vrouw uit mijn vorige leven en wij hadden toen twee tweelingen. Zij was ook spiritueel gericht en samen stonden wij sterk. De dagen, de weken en de maanden gingen voorbij en er gebeurde helemaal niets. Achteraf voelde ik mijn belazerd en ik wilde helemaal niets meer te maken hebben met die man uit Indonesië. Toen ik hem de deur wees heb ik alles aan de kant gegooid en wilde ook niets te maken hebben met het paranormale. Na dit gebeuren ben ik mijn eigen leven gaan leiden, maar ik bleef nog wel beelden en boodschappen door krijgen.

 

Op een dag voelde ik iets! Ik moest heel sterk denken aan de vrouw die in Indonesië woonde. Het gevoel was of ze bij me was en het voelde ook of ze mij ging verlaten. Ik wist ook dat ze niet lang meer te leven had. Twee of drie dagen later droomde ik over een zeer mooie vrouw. (zie verhaal DROMEN) Mijn leven ging gewoon verder met ups en downs en ik bleef gewoon beelden door krijgen en boodschappen ontvangen. Tot nu toe was er geen vrouw die voor mijn bestemd was op mijn pad gekomen. Naar mate dat ik ouder werd, voelde ik me steeds ongelukkiger. Op een gegeven moment zag ik het leven niet meer zitten. Daarbij kwam ik ook nog eens in contact met zwarte magie. Ik kwam bij een psychiater terecht en die heeft mij in drie maanden geholpen zonder medicijnen!

 

Daarna ging het stukken beter met mij. Ik heb verschillende dingen voor mezelf geaccepteerd waarna alle deuren voor mijn open gingen. Ik werd over spoelt met goddelijke liefde. In die periode heb ik ook een site op gezet via Hyves. Ik hielp daar mensen mee. Mijn paranormale vermogens begonnen steeds meer toe te nemen en zich te ontwikkelen.

Ik vroeg mij steeds af wie die mooie vrouw was in mijn droom en die een zwarte haar achter liet die ik op een ochtend op mijn kussen vond. Ik kwam bij een paragnost, Gerard Heutink. Ik vertelde mijn droom. Hij vertelde mij dat zij mijn hogere machte gids is en haar naam Helena. Hij zei dat ze is overleden. Op dat moment sprongen de tranen in mijn ogen omdat ik het die dag wist. Vandaar die zwarte haar die zij voor mij achter liet ter bescherming. Ik voelde mij zeer bevoorrecht en rijk dat ik dit mocht meemaken. Mijn dank was ook groot en achteraf gezien had ik toch ook wel spijt dat ik alles tijdelijk had omgegooid.

 

Op een dag leerde ik een vrouw kennen via Hyves. Ze had wat voor me, en dacht dat ik daar wat aan had. Wel lief van haar. Ik kreeg steeds meer contact met haar. Op een gegeven moment ging er een lampje bij me branden. Ik dacht dat kan niet waar zijn.

Ik kreeg er een kippenvel van. Want zij vertelde mijn dingen die het medium uit Indonesië mij eerde had verteld. Ik dacht dat dat het niet waar kon zijn. Ik zat niet op een vrouw te wachten die getrouwd was en nog twee kinderen had. Ik had daar mijn buik van vol en ik was al genoeg gekwetst. Maar goed, op een dag kwam ik in contact met mijn hogere gids Helena. Zij vertelde dat zij mijn vrouw was en ik dat gewoon moest accepteren. Ze was ook wel kwaad op mij waarom de boel omgooide. Ik kreeg een tweede kans. Er hing ook liefde in de lucht en ik wist niet zo gauw waar het vandaan kwam? Ik vroeg het aan een ander persoon die op Hyves zat, maar die was het niet. Paar dagen later kwam Maria met haar droom en ze vroeg of ik die wilde verklaren. Nou dat was voor mij geen probleem. Dat deed ik wel even.

 

Toen ik de droom binnen kreeg was het voor mij al duidelijk. Ik heb die droom verklaard en ik vroeg of ze verliefd op mij was? Daar moest zij nog even over nadenken. Ach, ik wist het antwoord al, want ik voelde het al in de lucht hangen. Haar droom zei al meer dan genoeg. Ik durfde het nog niet te vertellen, maar dat Maria had verteld dat ze toch gevoelens voor mij had heb ik haar ook verteld dat zij de vrouw is die in mijn leven hoorde. Het overrompelde haar toen ik het vertelde. Toen zij het eenmaal wist kreeg ik alleen maar beelden te zien uit Egypte en ik vroeg mij af wat ik ermee moest? De dagen gingen voorbij en ik had ook afgesproken met Maria om langs te komen. Precies op de datum zoals het voorspeld was en dat ze niet alleen zou komen. Kortom, het liep zoals het geplant was. En na die tweede ontmoeting zou ze alleen komen. Ook dat klopte. Het was een mooie ervaring.

 

Toen de dag was aangebroken dat ze alleen kwam haalde ik haar op vanaf het treinstation. De avond van te voren kreeg ik een beeld door van Nefertiti met een traan in haar linker oog. Ik vroeg mij af wat dit kon betekenen. De volgende dag ging ik haar ophalen. Toen ze uitstapte en haar aankeek zag ik dat ze op Nefertiti leek. Ik vertelde haar dat ik die avond daarvoor Nefertiti had gezien en ze er lijkt erop. Wat haar reactie was dat weet ik niet meer. Wat ik mij wel af vroeg wat hier achter zit voor betekenis? Maar goed ik liet het voor wat het was. Toen Maria zondag weer naar huis ging voelde ik mij rot. Het zou lang duren voor ik haar weer zou zien. De ontmoeting met Maria verliep allemaal zoals het voorspeld was tot in de details.

De dagen dat ik zonder haar was bleef ik mensen helpen en kreeg ik vaak visioenen door. Veel daarvan hadden te maken met Egypte. Ik liep in een graftombe. Er waren drie soorten giftige insecten en een witte kat. Ik raakte in trance en ik begon te tekenen en tot mijn verbazing had ik het paleis getekend van Nefertiti. De volgende tekening was in de woestijn waar ik leefde met mijn ouders.

J de Bruijn

Copyright ©

Nefertiti

Als kind had ik altijd last van zware hoofdpijn. De artsen hadden een zwarte donkere plek ontdekt tijdens een onderzoek. Ze dachten dat het een tumor was maar dat was gelukkig niet zo. Na vele onderzoeken konden ze niets vinden en voor me doen. Ik werd naar huis gestuurd.

Jaren gingen voorbij, soms met hoofdpijn en dan waren er ook dagen dat ik er vrij van was. Wat mij opviel was dat ik vaak beelden door kreeg van een man die in de woestijn liep en die op de vlucht was.

Maar dat kwartje viel toen nog niet en dacht: ‘het zal wel’. Elke keer kwamen die beelden terug en later besefte ik, dat ik dat was, en zag wat er was gebeurt. Ik wist toen waar de hoofdpijn vandaan kwam en liet dat rusten.

Een paar jaar later kreeg ik nog meer beelden te zien en dat was in Egypte. Ik was in een piramide bij een graf tombe. Ik zag insecten die je nu niet meer ziet en er was een witte kat bij. De insecten die waren zeer giftig. Van eén steek raakte je al verlamt. Ik kreeg nog meer visioenen door. Ik zag mijn moeder, vader en mijn zus. Wij hadden 2 geiten en kamelen. Ik voelde mij niet aangetrokken tot Egypte, maar ik kreeg wel beelden door.

 

Op een dag ging ik tekenen en ik liet mijn gaan. Terwijl ik daar mee bezig was kreeg ik op dat moment weer beelden door en ik zag dat ik in het paleis was van Nefertiti. Ik zag dat ik een verhouding had met haar. Die verhouding was niet zuiver. Ik was niet de enige, maar ik kon het niet verkroppen. Daarna heb ik haar wat aangedaan. Ik was op de vlucht geslagen ver de woestijn in en bleef maar vluchten.

Op een dag kreeg ik beelden door dat ik weer op de vlucht was. Er was iemand die mij achtervolgde en mij vermoordde met een soort speer of een zwaard. Hij doorboorde zo door mijn voorhoofd en dat was de oorzaak van mijn hoofdpijnen. Ik kon het niet vatten dat ik Nefertiti wat aangedaan had? Ik vroeg aan mijn gidsen of ik haar vermoord had? Het antwoord was: ‘ja’. Ik kan me dat niet voor stellen, maar goed het zal wel. Ik wilde meer weten van haar maar alles bleef bij een dood spoor. Ik kreeg niets meer door en ik moest het laten rusten.

 

Een paar maanden later was het nog steeds stil en ik kreeg dan ook niets meer door. In die periode ontmoette ik mijn vriendin waar ik een relatie mee kreeg. Zij was de vrouw uit mijn vorige leven. Onze eerste ontmoeting was behoorlijk spannend en alles verliep zoals het gepland was. Na deze ontmoeting gingen er 3 maanden eroverheen voordat ik haar weer zou ontmoeten.

 

Toen de dag daar was zou ik haar ophalen van het treinstation. Het was op een zaterdag. Een dag van tevoren kreeg ik weer beelden door. Ik zat op mijn bed tv te kijken en even later werd ik afgeleid. En wie stond naast mijn bed? ‘Nefertiti.’ Wij keken elkaar aan en zij zei: “Waarom heb je mij dit aangedaan?” Ik zag bij haar een traan in haar oog. Mijn antwoord daarop was: “Het spijt me, zo heb ik het niet gewild en ik hield zo veel van je.” Mijn hart brak en voelde de pijn door mijn hele lijf. Ik heb er zo veel spijt van. Even later verdween ze. Het heeft mij zeker aangegrepen.

 

De volgende dag ging ik mijn vriendin ophalen van het treinstation. Nefertiti was ik even op dat moment vergeten. Ik stond ineens oog in oog met mijn vriendin. Even later zaten we te praten over van alles en nog wat. Toen ik mijn vriendin aankeek zag ik Nefertiti in haar. Ik dacht, nee dat kan niet. Ik zei tegen haar: “jij lijkt op Nefertiti!” Zij kon het niet geloven. Ik ook niet, maar toch was het zo. Op dat moment gingen allerlei gevoelens door mijn hoofd heen. Ik zette mij over die gevoelens overheen. Wij hadden een leuk weekend gehad. Nadat ik Nefertiti had gezien liet mij dat niet meer met rust. Ik wilde daar meer over weten. Maar wat ik ook deed, ik kreeg geen informatie meer door. Ik moest alles met rust laten en Nefertiti zou ook nooit gevonden worden, want dat staat vast.

In de periode daarna ben ik nog bij verschillende mediums geweest maar die vertellen allemaal een ander verhaal. Nu snap ik wel waarom! Ik moet het gewoon laten rusten. En ik, ik ben nu samen met .....Nefertiti.

 

J de Bruijn

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb