Grijze dimensie

SCHEMERLAND

 

Als kind kreeg ik vaak te horen: als je goed bent voor je medemens ga je naar de hemel en als je slecht bent ga je naar de hel!

Ik had zo iets van ja, ja, dat zal wel. Eerst zien en dan geloven.

Wij mensen worden elke keer gereïncarneerd om onze lessen te leren in ieder leven en wie goed doet wie goed ontmoet.

Alles wat wij fout doen in dit leven en waar wij niets van leren moeten we nog een keer over doen.

We komen zeker terug om ons karma af te maken. Net zo lang totdat je niet meer terug hoeft te komen.

Mensen die geen gevoel hebben, egoïstisch zijn, haten, geen geestelijke liefde kennen enz. net als Hitler, komen dan in ander sferen in het hiernamaals terecht waar geen licht is.

Waar het alleen maar grijs , koud en mistig is en waar geen liefde is, net als hun gevoel.

Je zou het hel kunnen noemen.

Het duurt dan tientallen jaren voordat ze uit die duistere sferen komen, want ze moeten eerst leren om het licht te zien en hun gevoelsleven kennen

 

Op een avond kwam er een vrouw bij mij langs en vroeg mij of ik haar wilde helpen, want ze kon haar man niet vinden.

Ze gaf mij een foto en met de foto in mijn hand reisde ik naar het universum en ik kwam in andere sferen terecht in het hiernamaals. Het was er koud, grijs en mistig en je kon niets zien, zelf haar man niet en ik wist dat hij daar was. Ik wilde daar niet te lang blijven en ik keerde terug naar het licht en voelde dat ik achtervolgd werd.

Ik zei tegen haar dat ik haar man niet kon vinden en ik gaf de foto terug aan haar. Ze was teleurgesteld.

Even later voelde ik dat ik nog steeds werd gevolgd en kwam erachter dat het haar man was. Hij reisde mee naar het licht toe en het voelde niet goed en ik stuurde hem terug waar hij hoorde.

Na deze ervaring besefte ik dat er wel een hel en “duisteren sferen” bestaan.

En ik kan zeggen: zorg dat je daar nooit terecht komt. Wees lief voor je medemens.

 

J de Bruijn

copyright©